Ka Omeng

Over-the-counter drugs could no longer lower the fever Ka  Omeng was suffering for three days straight.  It was getting unbearable for him and he badly needed medical attention.  He called his employer to ask for financial assistance, and the request was granted.  By Tuesday afternoon, Ka Omeng was confined in a nearby hospital.

Ka Omeng’s condition became better by Thursday afternoon and would be discharged by Friday morning.  But then,  Ka  Omeng’s   health came to a serious decline on Thursday night.  He had difficulty swallowing food, he had low appetite and at times, he was gasping for breath.  He also frequented the comfort room,  dragging along his dextrose stand; and he was hard up in letting his  urine out.

Way into midnight, Ka Omeng was  tired and exhausted.   He was profusely perspiring while shivering in cold.   The attending doctors were alarmed but could not make the proper diagnosis.  Various symptoms were  going plenty and  Ka Omeng could not be stabilized.  At   about 4:00 a.m.  early Friday morning,  Ka Omeng told his wife,  “Steady ka  lang. Pahinga muna ako.” (Be steadfast.  I am just going to rest.)

Minutes  passed and Ka  Omeng was gone.   The hospital  was  right,  he was discharged that Friday morning.  The hospital  had to request  for  an autopsy to  determine the cause of death.  Ka Omeng had contracted leptospirosis.

Ka Omeng’s wake  lasted  a week and his remains was later interred at the Manila North Cemetery.

Two weeks after  the interment, Ka Omeng was replaced as office messenger by Derick,  a young lad from Tondo.  Derick  started work immediately after  his interview with Sir  Miguel Vasquez,  the office manager.  Derick  had to take  Ka Omeng’s  duties and responsibilities;  and he adapted well into his first job.

One Wednesday morning, Derick and Sir Miguel reported early for  work.  Derick  was  busy cleaning the office tables and furnitures when Sir Miguel  called him to his office.

“Give these documents to Taribong for his review and comments,”   Sir Miguel instructed Derick.

“Yes, sir.” Derick replied,  and then, proceeded  back to work.

About thirty minutes passed, Derick  was  reading the newspaper at his desk, on top of which were the documents to be given to Taribong.

When Sir  Miguel came out from his office,  he asked,  “Derick,  have you given the documents to Taribong?”

“Not yet, sir.” Derick answered.

In a booming voice, Sir Miguel further asked, “Why haven’t you given the documents to him yet?   He needs to study them and we have to discuss them this afternoon.”

Derick, in a surprised tone, said, “But sir,  Taribong has not arrived yet.”

Sir Miguel was near to getting angry, “No, I saw him with you this morning.    He also  entered the pantry area and I saw him walk into his cubicle.”

Derick  was  puzzled, “Eh, sir.    It’s   just the two of us here.”  He walked into Taribong’s cubicle, and remarked, “Look,  sir,  Taribong’s bag is not here. He really has not arrived  yet.”

Sir Miguel felt cold but sweat  trickled his face. “Sorry, Derick,  but I think I saw Taribong walking inside the office a while ago.  He was  clad  in long-sleeved, white barong.”

Derick shook his head, “No,  sir. I have not yet seen him today.”

When the two secretaries  arrived.   Derick told them about the incident.  The ladies were dumbfounded.   Lisa, the most senior office personnel,  suspected  that  Sir Miguel saw Ka  Omeng’s  ghost in the office,   because hwe was also wore long-sleeved  white barong when he was laid to rest.  Lisa  told  Sir   Miguel about her thoughts and suspicions and Sir  Miguel   told her,  he suspected the same thing,  too,  but he would not want to dwell  on it anymore.

Around noon,  Taribong  arrived in the office.  His officemates relayed to him  what transpired.    At one time or another,  they said they felt some cold air in Taribong’s  cubicle.   They pointed out that, although he not admit  or show it, Sir  Miguel was scared because he now kept the usually-locked-door to his office partially open.

The day’s  work  went smoothly; and the employees began to leave, Sir Miguel asked Taribong to stay awhile to talk about the documents given to him.  After  their discussion,   Taribong  excused himself but Sir Miguel  asked  Taribong to wait as he was already getting ready to go home.  There was  tension in Sir Miguel’s  voice.

Sir Miguel and Taribong rode the elevator at the fifth floor;  Taribong  pressed  the 7th floor button before pressing G button.   In Taribong’s  mind, this was the opportune time to talk about the incident (hehehehe).

Taribong then curiously asked,” Sir,  if you don’t mind me asking, what was it you saw this morning?”

Sir Miguel hesitated to talk and just glanced at Taribong.  They were only two in the elevator which was going up when they should be getting down.  The elevator  opened  at the 7th floor but no one got in.

As the elevator  door closed, Sir  Miguel  said,”  Let this be my last account of what happened.  I’m getting goosebumps again.   See,  I thought I saw you as the man in barong,   walking to and fro in the office,  but you haven’t   arrived yet.  It  was only Derick and I at the office then.  Lisa  said it may have been Ka Omeng,  and I agree with her.”

Taribong  only smiled.

Sir Miguel  continued,” I also remembered when my family visited Boracay.  Around midnight, my wife and I heard footsteps inside our hotel room.  We did not mind the sounds but early the next  morning,   we  found sand at  the foot of our bed.    There were no traces or tracks where the sand may have come from.”

Taribong was  about to alight at the ground level when Sir Miguel  requested him to hold some documents and to accompany him  to the basement  parking.  Taribong’s smile grew  even wider.

After Sir Miguel  got to his car,  Taribong’s smile was  fixed in his face  as he walked back to the elevator.  Did Ka Omeng really visit the office?

(Ka Omeng, thank you for sharing your faith, your views,  your dreams,  your life.    May you rest in peace.  -Taribong)

Next Post
Leave a comment

103 Comments

  1. BEYS….

    wow buti may ka omeng ka na handang dumamay sa oras ng pangangailangan…

    Reply
    • Hehehe hindi na nga nagpaparamdam sa akin si Ka Omeng eh, kaya pinadaan ko na lang ang mensahe kay Hey. hehehhehe

      Reply
      • fore sure babalik na si ka omeng, bakit ba ang basa ko sa ka omeng ay ka omega. asara.

        Reply
      • taribong

         /  November 10, 2009

        taribong Says:
        November 10, 2009 at 7:21 am | Reply edit

        Dahil siguro ang omega ay “the end”? Or baka death killed his pain?? Kaya, he’s now at peace. Omega ‘non…

        Reply
      • nakakatakot tong si Stain.. “for sure babalik na si ka omeng..”

        aw. sana naman alvin tinapos mo yung sinabi mo. hehe. babalik na si ka omeng kung saan talaga ang kanyang tahanan.. sa langit! hehe.

        Reply
      • Hahaha salamat aksoriyalismo. baka naman gusto lang ni livingstain na magdagdag sa scare elements ng post heheheheh

        (Ax, may sinulat ako panggulo sa Elisk storyline mo, pakihanap na lang dun sa comment section (na-sandwiched kasi) hehehehehe)

        Thanks ‘stain. Thanks Ax.

        Reply
  2. Waah! Natakot ako! Lalo na yung sa elevator! Aw.. Tapos yung sand sa gilid ng kama! Aw. Part of Halloween tricks pa rin pala tong post na’to. Grabe, alam mo kung saan ako natakot, yung nakafixed yung smile mo habang papunta sa basement. Bakit naman naka-fixed? Anong meron? Parang mas nakakatakot yun kase you didn’t felt dang afraid.. Creepy!

    Leptospirosis, it acts as poison so kahit anong pampababa ng temperature hindi kayang isalba ang human body. Since may farewell message sa dulo para kay Ka Omeng, I assume totoo itong post na’to. Condolence to his family. May he rest in peace!

    Gandang gabi Taribong!

    Reply
    • Salamat Ax. Ipararating ko sa family ni Ka Omeng ang iyong pakikidalamhati sa kanila. Third death anniversary niya last June 23.

      Nangingiti ako dahil takot na takot si Sir Miguel, hindi nagsara ng pinto ng office niya, hindi nagpaiwan sa office, nag-segue pa siya sa Boracay experience niya at nagpasama pa sa basement parking hehehe. Mas lalo nga siguro siya natakot noong paakyat kami sa 7th floor (Hindi niya napansin na una ko nang pinindot ang 7th hehehehe)

      Kung si Ka Omeng yun, baka may gusto lang iparating, pasasalamat siguro. Hindi naman siguro siya mananakit hehehe. Tsaka ang tagal ng pinagsamahan nila, lagpas sampung taon. Ako naman, madalas ko kakuwentuhan si Ka Omeng kung wala kaming trabaho. Kaya kampante ako, hindi ako nakaramdam ng takot nung nagpaparamdam siya.

      Bago nangyari yung nasa taas, madalas na ring biglang lumalamig doon malapit sa puwesto ko dati, iniisip na lang namin lumakas ang aircon o kaya nabuksan ang ref sa pantry, tapos bigla siyang nagpakita kay Sir Miguel hehehehe

      Salamat sa pagdalaw. Hanggang sa muli….

      Reply
      • Ah, yung pagpindot mo pala ng seventh floor ay planned. Akala ko may pinuntahan pa kayo sa 7th floor! Pero nakakatakot pa rin ha! Feeling ko napossessed ka kase nakasmile ka! Haha. Ang sama ko. Feeling ko villain ka nung mga time na yun! Aw.

        Lumalamig na lang bigla yung pwesto mo.. baka naglalabas ka ng below zero temperature. Haha. May percent na mga tao na ganun. Baka isa ka sa kanila. Aw.

        Hanggang sa muli rin! Third death anniv na pala ni Ka Omeng, I thought recently lang.. Akala ko nung bagyong Ondoy, this had happened.

        Reply
      • taribong Says:
        November 6, 2009 at 4:12 am | Reply

        hahaha antagonistic lang siguro, dahil takot na nga si Sir Miguel, mas lalo pa tinakot (huwag lang niya mabasa ito hehehe) Awts

        Hindi kaya ang toothpaste namin ang nagpapayelo?? toinks

        Maraming salamat Ax. Oo, tagal na nung kuwento hehehe, hindi pa masyado alam ang tungkol sa leptospirosis noon, kaya siguro hindi nadetermine agad para malunasan ito.

        Reply
  3. nakakakilabot yun taribong…

    lalo na sa andang elevator.. nakikidalamhati ako sayo..

    baka may gustong ipahiwating si Ka-omeng..

    Reply
    • taribong

       /  November 5, 2009

      Wala kayang nakakakilabot dun. Ako ang pumindot ng 7th floor button para umakyat ang elevator lolz (kaya wala ring pumasok doon)…

      Yung gustong ipahiwatig ni Ka Omeng, itanong natin kay Hey. Pero teka, bakit magkamukha na kayo ni Hey?

      Reply
  4. Mahirap paniwalaan kung totoo ang mga espiritu at kalulwa na dumadalaw pagkatapos na mamatay lalo na kung hindi pa nararanasan ng taong nagpapaliwanag ngayon, pero minsan may pangyayaring tumindig ang balahibo ko, nais kong sisihin ang hangin sa pagaspas ng isang malaking tuyong dahon na nakalungayngay na at malapit ng malaglag mula sa tangkay samantalang ang mga berdeng dahon ng niyog sa katabi nito ay napakapayapang gumagalaw. Tiningnan ko kung may hayop na nagpapagalaw sa tuyong dahon pero wala.

    Oh yes, and we are not alone all the time, in the dark, there might be something hidden- observing, following us.

    Kung nasaan man si Ka Omeng- sana nasa mabuting kandili siya Taribong.

    Reply
    • taribong

       /  November 6, 2009

      Hindi kaya isang higad ang nagpagalaw sa tuyong dahon? Na gumawa ng cocoon kung saan siya panandaling humimlay, kaya hindi mo na siya napansin?? Makikita mo na lang siya pag naging ganap na paruparo hehehhe

      Parang X-files ang dating ng pangalawang talata, ah. Astig…

      Salamat, J. Kulisap. Alam ko, nasa mas mabuting kalagayan na siya ngayon.

      Reply
      • Tana pare ang laking higad non parang bagyo ang pagaspas..dambuhalang paruparo yon, dinig ko pa kahit 300 metro na ang layo ko sa lugar. Hehee

        Reply
      • taribong

         /  November 6, 2009

        taribong Says:
        November 6, 2009 at 7:12 am | Reply edit

        Hahahahaha Pwede niyang ipagbuklod ang habagat at amihan….

        Reply
  5. baka me nakalimutan sinabi si ka omeng.. teka.. totoo ba na me multo? never pa kasi ako nakakita o nakaramdam ng ganyan.

    Reply
    • taribong

       /  November 6, 2009

      Pwede rin siguro, Alkapon. Wala namang nakakaalam kung anuman ang gustong sabihin ni Ka Omeng. Or baka ituturo niya ang mga nakatagong kayamanan hehhehe

      Hanggang ngayon, nananatiling isang misteryo kung ano ang totoo tungkol sa multo. Gusto mo ba makakita or makaramdam ng multo?

      Salamat sa pagdaan…

      Reply
  6. Malungkot ang istorya ni Ka Omeng dahil ito yung sinasabing di inaasahan. Pumasok sa hospital para magpagamot at gumaling pero kabaliktaran ang nangyari.

    Matagal na rin ako sa mundo pero wala din akong matandaan na may mga nagparamdam. Maliban sa mga sinasabing malalaking paru-paro na nakikita ko un-expectedly. May mga kuwento na katulad nitong kay Ka Omeng at naniniwala ako sa mga nagkuwento. Sabi nila ganito daw lalo na kung biglaan ang pagkamatay…yung parang di pa alam ng namatay na patay na siya at paikot-ikot pa sa dating niyang mundo.

    Maganda ang pagkaka-kuwento mo Taribong.

    Reply
    • taribong

       /  November 6, 2009

      Madami po siyang mga plano sa buhay at maraming pagsubok siyang pinagdaraanan noon. Kaya nga symbolic pati yung mga huling salita ni Ka Omeng.

      Madami nga pong nagpapakitang malalaking paruparo, lalo na sa aming probinsiya. Dito sa Maynila, mangilan-ngilan din akong nakikita, pero hindi kalakihan. Mas gusto ko yung mga nakikita kong catterpillars sa mga tanim naming calamansi, magandang pagmasdan pag palabas ang paruparo mula sa kanilang pupa/cocoon; parating black ang dominant na kulay nila pero maganda ang designs sa kanilang mga pakpak, lalo na yung malalaking bilog na parang mata.

      Malamang po tayo na lang ang nagbibigay ng kahulugan sa mga ating nakikita o nararamdaman sa ating kapaligiran.

      Maraming salamat po muli sa inyong pagtangkilik.

      Reply
    • kaye

       /  November 6, 2009

      when my brother died in 1998, he was wearing just a white shirt and shorts. at the time, he was a first year college student in la salle. his friends later told us that they saw a guy about my brother’s height, wearing a white shirt and shorts going to the registrar’s office. di namin alam kung totoong nangyari, pero siguro gusto lang ipaalam ng kapatid ko sa school niya na wala na siya.

      I also remember my daughter kara who was only one year old at the time. while we were holding the wake for my brother, kara just started having LBM. shempre nataranta ako kasi pagod, puyat na nga kami tas magkakasakit pa ang baby namin. I brought her to the doctor and we were ordered to have her stool sample examined. lumabas sa resulta may amoebiasis siya. nagtaka naman ako kasi distilled water ang iniinom niya at di naman siya pinababayaan so pano siya magkakaron nun? then I prayed to my brother. sabi ko, kawawa naman ang baby, sana iwan na niya kasi ayoko magkasakit. baka kung mapano at madehydrate. ayun, pagkadasal ko nun, very miraculously, kara’s LBM stopped. next thing we knew, wala na siyang amoebiasis e wala naman akong gamot pang pinapainom kungdi fluids lang…my brother kasi was very fond of kara.

      so i realized that sometimes, the dead spirits are also just confused and they just want us to remember them and pray for them, as well…

      Reply
      • taribong

         /  November 7, 2009

        Thanks for sharing kaye. Naalala ko tuloy ng maliit pa ako noong namatay ang isang tito ko dahil sa gulo sa Mindanao, parang may tao sa gate namin sa probinsiya, umaalulong ang mga aso namin, kahol pa ng kahol, e wala naman kaming makita pero ang tatay ko may nauulinigan na parang sa kapatid niya. the following day, we received news that our uncle died (telegram pa noon…)

        Tapos, tuwing magkakasakit ako noong maliit ako, marami daw akong nakikita noon na mga yumao na (hindi ko na maalala ito), kaya parating may Bible at crucifix sa tabi ko o sa ilalim ng kama, at may bawang na nakatali sa damit ko (eto naalala ko hehehehe).

        Reply
  7. So was it a bad omen(g) or a good one?=)

    Reply
    • taribong

       /  November 6, 2009

      Nice one, timangkey. Because Ka Omeng was good in his lifetime, that was really a good omen(g). hehehehe
      Thanks for dropping by…

      Reply
      • Timangkey is really good in this kind of making pun and scrambled words. 😉

        Reply
      • taribong

         /  November 10, 2009

        taribong Says:
        November 7, 2009 at 1:03 pm | Reply edit

        The fun in pun heheheh. Galing ni timangkey, lalo na ang kanyang timangkisms heheehhe

        Reply
  8. Hindi pa rin ako lubusang makapaniwala sa mga ganyan pero palagay ko may destinasyon talaga sila, ang sabi nila wala daw sa sementeryo ang kululwa kundi nasa simbahan, kaya mas mapanglaw daw sa simbahan..lalo na kapag alas sais na at kumalembang na ang kampana.

    Ee yanong karipas ko wari non sa pagtakbo papar-on sa bahay Taribong.

    Reply
  9. kaye

     /  November 6, 2009

    nalungkot naman ako sa nangyari kay Ka Omeng. It’s a very sad reality…may mga namatay dahil sa leptospirosis… isipin mo na lang na ang hirap hirap na nga ng dinanas nila dahil sa baha at nung akala mo e nakaligtas ka na, di pa rin pala. may kasunod pa, at mas matindi, ikamamatay mo nang walang sabi sabi. but it was also very sad that that doctors at the hospital he was confined in weren’t able to make a proper diagnosis of what happened. During these times, dapat mas alerto sana sila sa mga symptoms ng lepto. 😦

    siguro kaya nangyari yun, baka di pa talagang nakaka-get over si ka omeng sa pagkamatay niya. iniisip niya siguro ang kanyang pamilya na iniwan niya, especially dahil ang hirap ng buhay na mawalan ng breadwinner sa pamilya. (I am assuming he’s the breadwinner in his family, and given his job, I am assuming, again, that they barely subsist. i will pray for his soul. he seems to have been a good man…

    Reply
    • taribong

       /  November 7, 2009

      Tama ka, kaye. Si Ka Omeng ang breadwinner sa pamilya, pinagkakagastusan pa niya ang dialysis ng wife niya, hindi ko alam kung umuwi na sila sa Cavite after ng interment.

      Thank you very much, kaye. Napakabait ni Ka Omeng, 44 lang siya…

      Reply
      • kaye

         /  November 7, 2009

        naku…nalungkot naman ako lalo…pati pala wife niya may sakit. nakakalungkot lang talaga na nangyayari ang ganyan sa mga taong mababait at nagtatrabaho ng marangal at tapat.

        I prayed for him. sana talaga, magkaron na siya ng katahimikan. at sana gumaling ang kanyang asawa at magkaron sila ng mas magandang buhay…

        Reply
      • ako rin nagdasal para sa kanya…

        Reply
      • taribong

         /  November 17, 2009

        Maraming, maraming salamat kaye at padz. Kaya ko po pinahabol sa padasal si Ka Omeng noon dahil napagtripan ko siyang ikuwento (at ang kanyang pagbabalik, nyaiks hehehehe)

        Reply
  10. multo. sabi nung iba tayo ang gumagawa nang sarili nating multo. pero, totoo naman yun. malik-mata, imahinasyon at guni-guni. akala mo’y mayruon pero wala pala. may pagkakataong may nakikita ka, may naririnig ka… bibigyan mo nang interpretasyon. tatakutin ang sarili o kaya aalamin ang kababalaghang bumabalot. may pahiwatig sa nakaraan, kasalukuyan at hinaharap. ang multo… ikaw at ako, sila at tayo. buhay man o namayapa na.

    (salamat sa pagdaan sa pook-sapot ko, add kita sa blogroll ah… hehe.)

    Reply
    • Salamat sa pagdaan, taga-bundok. heehehehhe taga-bundok din po ako.

      Tama ka sa sinabi mo. Malamang nga, tayo na lang ang nagbibigay ng kahulugan sa mga ating nakikita o nararamdaman sa ating kapaligiran.

      Hanggang sa muli…

      Reply
      • wag mo na akong pino-po.. hehe. bata pa tayo pareho, haha!

        nanay ko kasi madalas nakakakita at nakakaramdan ng mga kamag-anak na kamamatay lang.

        ako paru-paro lang lagi umiikot sa akin kapag may natigok.

        (maaaring totoo… maaring interpretatsyon lang. hehe…)

        Reply
  11. wahahahahaaa malokong bata ito! lalo pang tinakot ang boss. lol.

    Reply
    • Hehehe sina Ax at Jason nga po natakot din sa elevator… hindi napansin ang pagpindot ko hehehehe

      Reply
      • hehehehe very tricky din ang pagkakasulat mo kasi…

        Reply
      • Hehehe hindi na nga po tinuloy ni pOkw4ng magbasa, dahil din po siguro dun.
        Hindi nila napansin “me and my devilish grin” pagpasok sa elevator, seryoso pa kasi ako noon ngyahahahaha. >Naisip ko lang ngayon, kaya rin siguro napakuwento kaagad si Sir Miguel, dahil buong akala niya matatakot niya din ako after na bumukas ang elevator sa 7th flr na walang taong sumakay…

        Reply
      • omg! believe it or not, kanina magcocoment na sana ako sa reply mo, ngunit biglang nagbrownout dito sa buong cebu! wahahaha. creeepy.

        Reply
      • Wow naman, nakalevel up si Ka Omeng, abot siya hanggang Cebu hehehehehehh

        Reply
  12. hayuf hayuf hayuf…dapat may babala…waaaaahhh!

    sori ha di ko na tinapos at talagang reyna ako ng kaduwagan lalo na sa mga ganyan,hahahaha

    Reply
    • Hehehhehe Pasensya na po ang inyong Kamahalan. Hindi ko po sinasadyang kayo ay takutin.

      Saan po kayo naduwag? Dun pa lang sa opis? Wala po yun, wala po akong kinalaman doon. Dun po ba sa elevator? Hehehe, ako po ang may pakana doon…

      Sana ipagpatuloy niyo ang pagbabasa, wala na pong scary part sa dulo. Komedi na po hehehe (drama-suspense-horror-suspense-comedy ang development ng kuwento…)

      Maraming salamat po muli, mahal na reyna.

      Ayos na po ba kayo? Hanggang sa muli…

      Reply
    • hehehehe kakatuwa naman si mommy poks! natakot agad! lol.

      Reply
  13. Magandang umaga sayo taribong. Kinakamusta ka ni Coco. Sabi nya wala daw syang yaya.

    Reply
    • Pakiparating kay Coco na “ayos lang naman ako, heheheh. Ayos ba ang patumbling-tumbling natin?”.

      E di sino pala ang kasama niya kapag pumapasok ka? Si Hey?? heheheheh. Salamat sa pagdaan jasonhamster.

      Reply
  14. Nakita kita.. naglalakad.

    Reply
  15. Dorm Boy

     /  November 9, 2009

    May Ka Omeng’s soul rest in peace.

    Reply
    • taribong

       /  November 10, 2009

      Thanks, Dorm Boy. May Ka Omeng truly find peace in the arms of our Lord…

      Reply
  16. Ka Omeng will always be in your heart dude!

    Reply
    • taribong

       /  November 10, 2009

      Yeah, dude. Cowabunggggggaaaaaaa!!! Gotta have some pizzza….. hehehhehe

      Reply
  17. Oh kamusta taribong? PAg pray ko mamaya ang kaluluwa ni ka omeng. sabayan mo ko sa pagdasal

    Reply
    • Maraming salamat jason. matutuwa yung family ni Ka Omeng sa ‘yo. Magba-Baclaran ka ba ngayon?

      Reply
      • Hinde, sa simpleng pagdarasal lang sa aking silid sa bahay.
        mas tahimik at masmatiwaday, mas maganda. diba?

        Oi pakipalitan ang gravatar ko sa taas. hahahaha

        Reply
      • taribong

         /  November 12, 2009

        Hahahaha ayan napalitan ko na. (Ganun pala yun, kinailangan ko pa talagang i-discover toinks hehehehehhe, kaya po natalagan…)

        Reply
      • Hey

         /  November 12, 2009

        ANong kaguluhan to?

        Teka, si Ka omeng, teka…

        teka…

        ….

        ….

        (passed out)

        Reply
      • taribong

         /  November 13, 2009

        Buhusan ng tubig si Hey… At parang galing sa kung saan…

        Jason, Ax, wala ba kayong spirit of ammonia? Nakita yata ni Hey ang spirit of Ka Omeng…

        Reply
      • kanina ko pa hinahanap si Hey. nandito lang pala.

        Hey!

        Return!!!

        (Si Hey umilaw, kumislap at bumalik sa pokeball)

        Reply
      • naku, si hey nanggugulo rin pala dito. haaang kulit!

        Reply
  18. kapatid na taribong, dinalwa lang kita para kumustahin kung ano na ang kalagayan mo, matagal ka na rin kasing hindi nagpaparamdam.. he he he

    wala lang.. nakikibalita lang kung me bagong paramdam si ka omeng.

    Reply
  19. Magandang umaga!.. sa lahat!

    Reply
  20. magandang umaga din sa lahat!! november 13 na so kahapon pa ang magandang umaga ni ax, saken fresh pa.

    Reply
    • honga! kahapon pa yan!

      Reply
      • taribong

         /  November 13, 2009

        Gusto mo gawin kong future ang pagbati mo? hehehehe
        Magandang araw sa lahat hehehehehe

        Reply
      • magandang hapon akso at taribong!!!

        ANo to batian Portion??

        Magandang araw sa lahat!!
        binabati ko yung mga bago kong kabigan sa opis,
        mga luma na rin,
        at mga kasambahay.

        Reply
  21. Kinilabutan ako. Wahhh!!!

    Reply
    • taribong

       /  November 13, 2009

      Hi, rej. Salamat sa pagdalaw. Sana’s naibigan mo ang aking akda hango sa aking sariling karanasan.

      Hanggang sa muli.

      Reply
  22. tsenn`

     /  November 13, 2009

    nabasa ko sa tag ghost story
    kaya babalik na lang ako bukas para basahin
    takot ako e haha

    teka, hi po! naun lang ako napadpad dito. hehe. salamat sa pagbisita sa sintasan ko :] rak on \m/

    Reply
    • taribong

       /  November 14, 2009

      Pramis, hindi siya nakakatakot. Ewan ko ba kung bakit nauunahan sila ng takot. Hala, drama nga sa umpisa at may komedi sa dulo hehehehe. Balik ka agad para magbasa ha? Salamat…

      Reply
      • tsenn`

         /  November 16, 2009

        i’m back! after 3 days? hehe patawad po 😐

        hindi nga nakakatakot. hehe. tingin ko si ka omeng nga un! galing galing..nakakatuwa si sir miguel 🙂
        alam nio po un ghost story sa elevator ng uste hospital? wulalang. hindi ko rin kasi alam yon. haha. gud day po 🙂

        Reply
      • taribong

         /  November 16, 2009

        taribong Says:
        November 16, 2009 at 7:26 am | Reply edit

        Gusto mo puntahan natin? Sama natin si Psychic Hey, para may aagapay sa atin hehehehe…

        Dun ako bumawi sa mga katatakutan kay Sir miguel heheheheheh

        Reply
  23. hindi ako mahilig magbasa ng horror (malakas kase imagination ko), hanggang sa narealize ko na lang na horror na pala tong binabasa ko, true story pa! maganda ang pagkakalatag ng kwento mo, ayoko na tuloy sumakay ng elevator mag-isa.. 😐

    Reply
  24. aba marami ka narin palang bisita… nwei, bago po sa bahay mo…

    wala ba akong welkam party? ehhe… joke!

    magbabackread nalang muna ko… 😉

    Reply
    • taribong

       /  November 14, 2009

      thanks yhen. tawagin ko lang sina Ax, jasonhamster, padz, superlolongpinoy, kaye, livingstain at p0kw4ng, para sa welkam party. Magdadala si Hey ng ays krim, bayabas fleybor. ayos ba? heheheh

      Maraming salamat sa pagdalaw…

      Reply
  25. Magandang umaga sayo taribong! at nasan na kayo??
    have a nice sunday!!!!!!!!!!!!!!!!!

    Reply
  26. si ka omeng pa rin pala receptionist netong site mo bro, horor na horor pa rin ang dating tuloy ng site mo,para tuloy my halloween party dito.

    Reply
    • Hi lee. Naka-level up ulit si Ka Omeng hehehehe. Dati ay batikang waiter siya sa isang dating kilalang Chinese restaurant sa Binondo. Ngayon ay receptionist sa blogsite hehehehe. Ayos… Hahaha, halloween party na nga, merong ice cream at milk shake pa. Halika, may pansit pa sa loob, pampahaba ng buhay hehehehhe.

      Reply
  27. Magandang umaga sa inyong lahat.
    ako po si
    nakatira sa

    may kasabihan po tayo.
    ang batang

    Reply
    • Good morning jason. Hahahaaha Welkam, welkam. Handa na ba ang mga kuwentong kahamsteran na babasahin sa mga bata??? Puntahan mo muna si father (turo sa taas) may ice cream (na milk shake) heheheheh

      Reply
    • hahaha ang kulit ni brother hamster! naalala ko tuloy ung sumali ako noon sa 1998 centennial kid. lol.

      “madayaw na gabii kamayong tanan! i am felmar castrodes fiel representing the city of royalty, davao city!!!”

      Reply
      • wow!!! andami niyong achievements father. panalo po kayo dun?

        nakows, malamang mapapadali ang inyong pagiging father superior… (tapos, may wini-wish ako para sa inyo hehehehehe naisip ko lang hehehehe malay niyo magkatotoo hehehehe)

        Reply
      • hehehe baby pa kasi ako noon. walanghiya pa ako kaya go go go lang ako. hahaha.

        Reply
  28. Mr. Nonsense

     /  November 17, 2009

    wow, ka-touch at katakot…parang blogs ni AX

    Reply
    • taribong

       /  November 17, 2009

      Maraming salamat sa pagdalaw, Mr. Nonsense.
      Hahahaahaa Nakupo, ewan ko lang kung papayag si Ax diyan… E kayo po ni Ax ang mga pinagpipitaganan sa blogosperyo. Isama na rin diyan si Father Felmar heheeheheheh..
      Hanggang sa muli…

      Reply
  29. Thank you for sharing too! Praying for his soul!

    Reply
  30. hays.. dinugu naman aku sa post mu, ( punas sa ilong.. ) pray nalang.. 🙂

    Reply
    • taribong

       /  November 18, 2009

      Sabi nga ni Mr. Nonsense parang blog ni Ax hehehehehehe.

      Maraming salamat sa pagdalaw. Hanggang sa muli….

      Reply
  31. talagang harsh ang realidad sa mga taong kapos sa maraming bagay. sana’y maging eye-opener ito sa marami para matulungan ang mga taong tulad ni Ka Omeng na makakuha ng karampatang tulong sa kalusugan at financial para maiahon kahit papano ang kanilang buhay ng bahagya.

    salamat sa kwento. nakakalungkot man… may Ka Omeng rest in peace. be praying for him…

    Reply
    • Talagang para kay Ka Omeng yung blogpost. Gusto ko sanang gawing 2 parts: part 1, yung pagkamatay niya bilang pagmulat na rin sa mga kakulangan sa lipunan, lalo na sa mga ospital na sana’y nagbigay ng lunas sa sakit/karamdaman ni Ka Omeng; part 2, yung pagpaparamdam kaugnay ng Undas.

      Pinagsama ko na lang para hindi masyadong malungkot para sa kinahinatnan ni Ka Omeng, masakit lang isipin at tanggapin ang katotohanang dapat buhay pa siya kung nagamot agad ang leptospirosis. Iniisip ko na lang na nasa mabuti siyang kalagayan. Sa katunayan, napanaginipan ko pala siya noong nakatulog sa bus noong nakaraang gabi. Nakangiti siyang kumakaway sa akin, habang papunta siya sa puting liwanag. Short sleeved blue barong ang suot niya, yung uniform niya sa office dati. Totoo ito, walang halong biro.

      Maraming, maraming salamat bongkito. Lalo na sa dasal para kay Ka Omeng.

      Hanggang sa muli.

      Reply
  32. UPDATE: Just an update to everyone who has read the story above and to all who are interested: Aling Marya joined her beloved Ka Omeng last November 20, 2009. May their souls rest in peace+… Amen

    Reply

Leave a reply to lee Cancel reply